مروری بر سندرم سوزش دهان

سابقه و هدف: سندرم سوزش دهان (burning mouth syndrome: BMS) اختلالی است مزمن که در آن، بیمار از احساس درد و سوزش در دهان شکایت دارد ولی مخاط دهان به نظر سالم می‌رسد و هیچ تظاهر کلینیکی یا یافته لابراتواری در ارتباط با آن موجود نیست. شیوع BMS از 1% تا 15% گزارش شده است و در زنان 7 مرتبه بیشتر از مردان رخ می‌دهد. BMSاکثراً بعد از یائسگی در دهه 4 تا 6 زندگی ایجاد می‌شود. سندرم سوزش دهان دردناک است و بر روی کیفیت زندگی بیمار تاثیر منفی می‌گذارد. پاتوفیزیولوژی بیماری هنوز ناشناخته است؛ و با وجود انواع روش‌های درمانی مطرح، هنوز توافق عمومی در مورد درمان BMS وجود ندارد. در بیشتر مواقع بیمار با شکایت از سوزشی که توجیه خاصی ندارد، از یک پزشک به پزشکی دیگر ارجاع داده می‌شود بدون اینکه درمان موثری دریافت نماید و این باعث ایجاد فشار روانی و عاطفی زیادی برای بیمار می‌گردد و ممکن است به درمان‌های اضافه و اشتباه منجر گردد. این مطالعه با هدف مروری بر اطلاعات جدید در مورد علل احتمالی BMS و پاتوفیزیولوژی و روش‌های درمانی جدید این بیماری صورت پذیرفت. مرور مقالات: در این مقاله مروری از مقالات انگلیسی زبان منتشر شده در سایت‌های Cochrane Library،Elseveier و Embase بین سال‌های 1986 تا 2008 استفاده شد. این مطالعات شامل تحقیقات انجام شده به صورت مقطعی، طولی و اپیدمیولوژیک بودند. همچنین، پایان‌نامه‌های مرتبط باBMS طی سال‌های 1384-1385، مجلات داخلی از جمله مجله دندانپزشکی تهران و کتب مرجع مورد بررسی قرار گرفتند. نتیجه‌گیری: با توجه به مقالات مطالعه شده، اگر چه علت سندرم سوزش دهان ناشناخته است ولی برخی عوامل موضعی و سیستمیک و روانی می‌توانند باعث تشدید این اختلال گردند. در نتیجه، علاوه بر دارودرمانی به صورت موضعی و سیستمیک، حذف عوامل احتمالی در ایجاد و تشدید علائم، روش‌های شناخت‌درمانی و رفتاردرمانی) therapy (behavior cognitive می‌تواند در کنترل سندرم سوزش دهان موثر باشد. با توجه به مولتی‌فاکتوریال بودن علت سندرم سوزش دهان برای تشخیص صحیح به تاریخچه‌گیری مناسب و معاینات دهانی دقیق نیاز است و درمان این بیماران باید بر اساس شرایط هر فرد تعیین گردد.